Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

ΘΑ ΡΘΕΙ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ




Όλο και μου την κοπανάς
και σαν το χέλι ξεγλυστρας
και δεν μπορώ να σε κρατώ
στην αγκαλιά μου.

Τη στρίβεις και με ξεγελάς
και μένουν μόνα κι ορφανά
τα χέρια μου, τα χείλια μου
και τα φιλιά μου.

Ως πότε βρε άστατο μικρό
θα σέρνεις τούτο το χορό
και θα γελάς με ΄μένανε
και με τον έρωτά μου.

Θα ρθει και σένα η σειρά
που θα σου μείνει η καρδιά
άδεια, μονάχη.
Θα κλαις και θα μ΄ αποζητάς
μα θα χουν κλείσει τα στενά
κι οι δρόμοι άδειοι.

Marinero

Δεν υπάρχουν σχόλια: