Στα
παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα
τριγύριζε
η μοναξιά,
τα
πέπλα της μισοσκισμένα
και
η καρδιά της ειν βαριά.
Αναθιβάλει
τις χαρές τους
και
των ενοίκων τις γιορτές
που
αντηχούσανε τραγούδια,
γέλια,
χαρούμενες φωνές.
Στα
παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα
τριγύριζα
κι εγώ μαζί,
είναι
η καρδιά μου λυπημένη
γιατί κανένα τους
δε ζει.
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου