ΠΟΘΟΣ

Μπροστά βαδίζεις και εγώ ακολουθώ

τον λικνιστικό κυματισμό των λαγόνων σου,

παρατηρώ το σχήμα του κορμιού σου,

τέλειο σχήμα γυναίκας ίδιο βιολί, που περιμένει

τον Βιρτουόζο ν’ αγγίξει με τα δάχτυλα τις χορδές του

και το απαλό άγγιγμα του δοξαριού

που θα δονήσει τον αέρα και θα γεμίσει την νύχτα

με ήχους ηδονής και θα την πυρπολήσει.

Μπροστά πηγαίνεις και κρατάς

τ.’ αρώματα του έρωτα και τον αέρα,

από της Φρύνης τη γυμνή αποκοτιά

και της Τιμάνδρας τον παράφορο έρωτα

για τον υπερφίαλο Αλκιβιάδη, χωρίς να λογαριάσει

πως αυτός τους νέους προτιμούσε.

Μπροστά βαδίζεις και εγώ συμπληρώνω

το κενό που αφήνει το σώμα σου στον αέρα

και το άρωμα σου που θυμίζει τις νύχτες του έρωτα.

Ακολουθώ το κορμί σου και του πόθου μου το στρατί.

Αχ και να με βγάλει στην παραλία στα Κύθηρα.

Marinero