ΠΑΓΙΔΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Κρατάς την σκέψη σου κλειστή, ερμητικά κλεισμένη

και δεν μιλάς για τίποτα τα σχέδια σου κρύβεις,

κι είναι τα πάντα στην σκιά, τίποτα δε τα φέγγει,

ο κίνδυνος καραδοκεί, το σκότος βασιλεύει,

μες του μυαλού σου τις στροφές και μες τα σχέδια σου.

Έτσι όπως μες το πράσινο του χωραφιού με ρύζι,

κουνούπια κρύβονται εκεί και βάλτος που κρατάει

μόνον ελώδεις πυρετούς και θέρμες και τον χάρο,

έτσι κρατάς την σκέψη σου, έτσι και την ζωή μου,

αιχμάλωτη μες τους καπνούς και στα βαριά τσιγάρα,

χωρίς να βλέπω στο αύριο τον τρόπο να ξεφύγω.

Σαν έντομο που πιάστηκε μες σε ιστό αράχνης

και προσπαθεί να αποσπαστεί, κι όλο πιο μέσα μπαίνει

και τελικά αφήνεται και το κερδίζει ο χάρος.

Marinero