Με
μαντινάδες του κεφιού
γεμίζω
τον καιρό μου
και
με τραγούδια του έρωτα
τον αναστεναγμό
μου.
Βάζω
μπροστά τη μουσική
να
κρύψει την ασχήμια,
να
κρύψει όλα τα κακά
τον πόνο και την
πείνα
κι
αν μια φωνή καταδεχτεί
πνοή
ζωής να δώσει
σε
στίχους και σε μουσική
τραγούδι να
σκαρώσει,
τότε
θα βγουν από παντού
της
ομορφιάς λουλούδια
και
πρόσωπα χαρούμενα
να πιάσουν τα
τραγούδια
και
θα γεμίσουν ομορφιά
τα
χαμηλά σπιτάκια
κι
όλα τα φτωχοκάλυβα
θα
γίνουν παλατάκια
Marinero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου